Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Kings Of Leon - Come Around Sundown

Ξεκινώντας αυτό το review θα ήθελα να δηλώσω αρχικά πως είχα ξετρελαθεί με το "Only By The Night" και αυτόν τον καινούριο ήχο που έφερνε στα ραδιόφωνά μας: τα λίγο ζορισμένα φωνητικά, τις ιδιότροπες ψιλο-country κιθάρες, καθώς και το πόσο μπορούσε να ταυτιστεί κανείς με κομμάτια όπως: sex on fire (με πονηρό χαμόγελο), closer, use somebody και λοιπά! Οι Kings Of Leon αξίζουν πραγματικά την φήμη που έχουν αποκτήσει, καθώς το "Only By The Night" ήταν στο σύνολο μια άρτια δουλειά, ακόμα και στα μέτρια κομμάτια της.
Το "Come Around Sundown" ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα album του 6μήνου. Έχοντας ακούσει ήδη το "Radioactive" δεν είχα ενθουσιαστεί, αλλά πάντα το πρώτο single είναι κάπως "πιασάρικο" και απευθύνεται στη μάζα (άουτς, αυτό πρέπει να πόνεσε!) οπότε περίμενα για τον ολοκληρωμένο δίσκο. Το album ξεκινά με έναν ιδιαίτερο τρόπο, με ένα κομμάτι που λέγεται "The End". Χαμογέλασα πλάγια και το άκουσα με ολοφάνερη την απογοήτευση στο πρόσωπό μου. Άσχημο ξεκίνημα, ένα μελαγχολικό κομμάτι με όμορφο μεν ρυθμό αλλά άνευρο, θα το προτιμούσα ίσως 3ο ή 4ο κομμάτι. Σε συναισθηματισμό θυμίζει αρκετά το "Closer" αλλά χωρίς να έχει τις μεγάλες στιγμές του Caleb με τα γυρίσματα που σε ρίχνουν στο πάτωμα βουρκωμένο. Συνέχεια έχει το "Radioactive" που ναι, στη προκειμένη σώζει κάπως τη κατάσταση. Ένα καθαρά ραδιοφωνικό κομμάτι και δεν είναι τυχαίο που έχει ξεχωρίσει μέχρι στιγμής. Κακό δεν το λες, αλλά του λείπει δυναμική. Εδώ να προσθέσω πως αν αγαπάς κάτι σε αυτή τη μπάντα, είναι σίγουρα τα ιδιαίτερα φωνητικά του Caleb, τα οποία δεν μπορείς να τα περιγράψεις απόλυτα. Τα αναγνωρίζεις με τη μία σίγουρα, η χροιά του είναι μοναδική, αν και ώρες ώρες σχεδόν δεν καταλαβαίνεις τι λέει. Αλλά και πάλι ταυτίζεσαι (σαν ακροατής) με την ερμηνεία του, με το πάθος που τραγουδάει, ειδικά σε κομμάτια του "Only By The Night" είναι προφανές αυτό. Δυστυχώς στο "Come Around Sundown" δεν είναι το ίδιο.
Συνεχίζοντας με το "Pyro" το οποίο έχει επίσης ξεχωρίσει από το album, όπως και το "Mary" που ακολουθεί, θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς flat, χωρίς κάτι που να τα κάνει να ξεχωρίζουν δηλαδή. Ήδη έχω αρχίσει να βαριέμαι. Ειδικά στο "Mary" υιοθετούν έναν vintage ήχο, κάτι που δεν τους ταιριάζει τόσο. Κάτι που με έχει κάνει να αναρωτιέμαι γιατί να το επιχειρήσουν, εφόσον ο ήχος που έχουν ήδη τους ταιριάζει απόλυτα και έχει επηρρεάσει τη rock μουσική σε παγκόσμιο επίπεδο... Το "The Face" είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα μπαλάντα, όμως και πάλι με άφησε κάπως απογοητευμένη καθώς δεν είχε σχεδόν κανένα δυνατό σημείο. Γενικά μέχρι στιγμής τα κομμάτια κινούνται σε πολύ χαμηλούς τόνους.
Το "The Immortals" ανεβάζει ελάχιστα τους τόνους, έχει έναν ασυνήθιστο ρυθμό πρωτότυπο, συμπαθητικό. Μεγάλη έκπληξη το "Back Down South" που θυμίζει λίγο από διαφήμιση Jack Daniel's, έντονη αμερικάνικη country διάθεση που έδεσε πολύ με το ύφος τους, ακούγεται ευχάριστα (επιτέλους). Το "Beach Side" τείνει προς το pop, όμως η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος του: καλοκαίρι, παραλία, διακοπές και διάφορα τέτοια ευχάριστα. Παρ'όλα αυτά οι στίχοι δεν έχουν ακριβώς το ίδιο νόημα... Όσο για το "No Money": "I got no money but I want you so", νομίζω πως ο στίχος τα λέει όλα (τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει και την οικονομική κρίση...!!!).
Και φτάνουμε στο "Pony Up" το οποίο εύχομαι να το προωθήσουν στις ραδιοφωνικές λίστες, καθώς το κομμάτι ξεχωρίζει αρκετά από τα υπόλοιπα. Έχει τον χαρακτήρα του εμπορικού, δένει πολύ όμορφα με τη φωνή του Caleb αλλά οι κιθάρες κλέβουν την παράσταση. Το "Birthday" αρχικά νόμιζα πως είναι συνέχεια του προηγούμενου, αλλά απλά μοιάζει αρκετά! Όμορφο κομμάτι για αφιέρωση σε γενέθλια! Κλείνοντας με τα "Mi amigo" και "Pickup Truck", έντονος southern ήχος, με το "Mi Amigo" να υπερτερεί και λόγω νοήματος, χωρίς και πάλι να είναι κάτι το συναρπαστικό.
Με λίγα λόγια, οι Kings Of Leon μου έδωσαν την εντύπωση πως θέλουν να ησυχάσουν κάπως από την μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν την προηγούμενη χρονιά, φτιάχνοντας έναν δίσκο ο οποίος σίγουρα δε θα τραβούσε τα βλέμματα, αλλά θα έδινε σημάδια από την μουσική που πραγματικά αγαπούν να παίζουν. Επίσης διέκρινα περισσότερο το στοιχείο του Νότου στη μουσική και στους στίχους τους και μια απομάκρυνση από το alternative και το πολύ εμπορικό. Προσεγμένη παραγωγή, προσωπικά θα ήθελα περισσότερο νεύρο και πιο δυνατές στιγμές μέσα στο album.

Κείμενο: Δευτεραίου Δέσποινα