Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Vivian Girls : Share the Joy (Polyvinyl Record Co. 2011)


Στα δύο πρώτα τους άλμπουμ οι Vivian Girls έμοιαζαν απλά με μια μπάντα που βάζει τα όργανά της στην πρίζα και ροκάρει! Το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν συμπαθητικό, καθώς οι πιασάρικες garage μελωδίες τους άρεσαν σε καμιά περίπτωση όμως δεν ήταν ενδεικτικό των δυνατοτήτων τους. Έτσι στην τρίτη του προσπάθεια, που φέρει τον τίτλο "Share the Joy" και κυκλοφορεί στις 12 Απριλίου, το τρίο από το Brooklyn αποφάσισε να γίνει πιο μεθοδικό και πιο ώριμο μουσικά.

Σε αυτή τη δουλειά η αλλαγή προς το καλύτερο για την μπάντα είναι εμφανέστατη. Χωρίς να εγκαταλείπουν τις garage επιρροές τους, συνθέτουν μελωδίες που αυτή τη φορά είναι πολύ πιο ορθά δομημένες, δίνοντας βάση και στην παραμικρή λεπτομέρεια!

Ο δίσκος ξεκινά με το "Τhe Other Girls",ένα πολύ όμορφο και μελωδικό τραγούδι που φέρνει στο μυαλό τον ήχο που είχαν οι γυναικείες pop μπάντες των 60's. Ένα ξεκίνημα που σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αδιάφορο. Η συνέχεια έρχεται με το "I Heard you Say" που πάνω κάτω κινείται στο ίδιο μουσικό μονοπάτι. Με διάθεση σαφώς πιο ταξιδιάρικη και με την Cassie Ramone να είναι εξαιρετική στην ερμηνεία της το τραγούδι αυτό έχει μια πολύ ευχάριστη αύρα(εξάλλου γι' αυτό και επιλέχθηκε να αποτελέσει το lead single αυτής της κυκλοφορίας).Προχωρώντας έχουμε το "Dance (If you Wanna)". Πιο γρήγορο στο ρυθμό του, αλλά με την ίδια "παλιομοδίτικη" αισθητική διατηρεί το ενδιαφέρον για ακρόαση αμείωτο! Τέταρτο στη σειρά το "Lake House" ένα ακόμα γρήγορο σε ρυθμό τραγούδι το οποίο όμως χωρίς να είναι κακό δεν εντυπωσιάζει και τόσο. Φτάνοντας στη μέση του άλμπουμ έρχεται το "Trying to Pretend". Οι κιθάρες γίνονται πιο αιχμηρές, το drumming πιο "στρατιωτικό" και συνδυασμό με την κοφτή ερμηνεία δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που προκαλεί ενδιαφέρον με την διαφορετικότητα του.

Το δεύτερο μισό του άλμπουμ ξεκινά με το εξαιρετικό "Sixteen Ways". Ένα τραγούδι που σε αρπάζει από το πρώτο δευτερόλεπτο και σε ξεσηκώνει με τον εξαιρετικό ρυθμό του. Ακολουθεί το "Take it as it Comes" το οποίο μας επαναφέρει στο 60's συναίσθημα και το οποίο βάζω στοίχημα θα γίνει από τα highlights των ζωντανών τους εμφανίσεων. Το "Vanishing of Time" σε παρασύρει. Με έντονο μπάσο και με αρκετά ψυχεδελικά περάσματα στις κιθάρες σε κάνει να θες να λικνιστείς στο ρυθμό του. Στην προτελευταία στροφή συναντάμε το τραγούδι "Death".Αν και ο τίτλος του είναι κάπως "σκοτεινός" το τραγούδι εκπέμπει ένα τρομερό συναίσθημα και γοητεία! Ρυθμικότατο, με τρομερή ενορχήστρωση και με refrain που σου κολλάει στο μυαλό. Το άλμπουμ κλείνει με το καταπληκτικό "Light in Your Eyes". O ήχος, κακά τα ψέματα, θυμίζει πολύ Dum Dum Girls,αλλά στην τελική ποιος νοιάζεται όταν ο ήχος που φτάνει στα αφτιά μας είναι τόσο υπέροχος. Ένα ακόμα highlight και ένα ιδανικό κλείσιμο!

Σε γενικές γραμμές θα μπορούσα να πω ότι το Share the Joy θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει το μέσο γνωριμίας του ακροατή με την μπάντα. Είναι με βεβαιότητα το πιο πλήρες άλμπουμ τους μέχρι τώρα και ένα από τα πιο ωραία που έχουμε ακούσει μέσα στο 2011! Θα ήταν όμως σαφέστατα πιο συνετό να ανατρέξει κάποιος και στις παλαιότερες κυκλοφορίες της μπάντας, για να κατανοήσει καλύτερα την εξέλιξη του ήχου τους και το πέρασμά τους από την εφηβική μουσική "αφέλεια" στην τωρινή τους συνθετική ωριμότητα. Σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ που πολύ θα αγαπήσουν και που όλοι όσοι το ακούσουν θα το ευχαριστηθούν.

Κείμενο : Γιώργος Παρδάλης