Οι Moon Duo μπορεί να είναι άγνωστοι σε κάποιους οπότε ας κάνουμε τις απαραίτητες συστάσεις. Πρόκειται για το ντουέτο του κιθαρίστα των Wooden Shijps, Eric "Ripley" Johnson και της keyboard-ιστριας Sanae Yamada. Δημιουργήθηκαν στο San Francisco το 2009 και αφού κυκλοφόρησαν δύο εκπληκτικά ΕΡ, τα "Killing Time" (2009) και "Escape" (2010),κατάλαβαν πως ήρθε η ώρα να παρουσιάσουν στο κοινό ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ γεμάτο με την δική τους εκδοχή της ψυχεδελικής rock που μας πλασάρουν τα τελευταία δύο χρόνια!
Αυτό ακριβώς κάνουν με το ντεμπούτο ουσιαστικά, άλμπουμ τους Mazes και μάλιστα το κάνουν στηριζόμενοι σε μια πολύ απλή ηχητική φόρμα. Η Yamada εξαπολύει ένα επαναλαμβανόμενο κύμα synth ήχων την ίδια ώρα που ο Johnson οργιάζει κυριολεκτικά με την κιθάρα του σε ένα κρεσέντο παραμορφωμένων ψυχεδελικών κιθαριστικών solos που συνοδεύονται από εξίσου σχιζοφρενικά φωνητικά!
Το άλμπουμ ξεκινά με το "Seer" και οι άγριες προθέσεις της μπάντας γίνονται αντιληπτές από πολύ νωρίς.Garage διάθεση στα κιθαριστικά μέρη και synths που σου δίνουν την αίσθηση ότι είσαι καθισμένος από ένα διαρκώς κινούμενο vertigo δημιουργούν ένα αποτέλεσμα ικανό να σε στείλει στο διάολο. Πραγματική ψυχεδέλεια που σε καυλώνει από πολύ νωρίς για την συνέχεια! Η συνέχεια δίνεται με το εξαιρετικό "Mazes". Στυλ και μελωδία ολοκληρωτικά διαφοροποιημένα, αλλά η γοητεία του ήχου παραμένει αναλλοίωτη. Υπέροχη μελωδία και φωνητικά που απλά υπάρχουν για να συμπληρώσουν το όμορφο αποτέλεσμα συνθέτουν ένα τραγούδι που σε ταξιδεύει! Το "Scars" που ακολουθεί είναι σίγουρα πιο ηλεκτρονικά προσανατολισμένο με κάποια bluesy κιθαριστικά μέρη να τους προσδίδουν μια extra σαγήνη! Με το "Fallout" οι Moon Duo δείχνουν πραγματική διάθεση να ροκάρουν. ένα τραγούδι που σε ξεσηκώνει, με κιθαριστικό ρυθμό που αν και δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, είναι ικανός να ξεσηκώσει τον ακροατή!
Το δεύτερο μισό του άλμπουμ ξεκινά με ένα "When you Cut" που δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι στάζει καύλα! Με μια μικρή πινελιά από 60's αίσθημα και με πολύ δυνατό κιθαριστικό μέρος σε παρασέρνει πολύ εύκολα στο ρυθμό του (και πιστέψτε με πως με την κατάλληλη διάθεση σε εξωθεί και σε άλλες γαργαλιστικές "ακρότητες").Το "Run Around" που ακολουθεί κρύβει μια τρομερά ευχάριστη "διαστροφή". Ρυθμός που γκαραζάρει απίστευτα και φωνητικά που παραπέμπουν απευθείας στον Alan Vega. Βέβαια η γενικότερη αίσθηση ότι οι Suicide είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνοι γι αυτό το τραγούδι υπάρχει, αλλά το εξαιρετικό αποτέλεσμα είναι που μετράει! Λίγο πριν το τέλος το "In the Sun" μας επαναφέρει και πάλι στον κόσμο της ψυχεδέλειας. Μονότονη κιθάρα και ο ήχος της farfissa από πίσω να δίνει τα απαραίτητα γκάζια σε ένα τραγούδι φωτιά! Φωτιά που βέβαια μοιάζει σπίθα μπροστά στο "Goners" που κλείνει την συγκεκριμένη κυκλοφορία! Άψογο σε όλα του. Συνθετικά, ηχητικά, συναισθηματικα, σε στεναχωρεί μόνο για το γεγονός ότι είναι το τελευταίο που θα ακούσεις. Κατά τα άλλα η κατάσταση έχει ξεφύγει!
Αν οι Moon Duo είχαν χαζέψει κόσμο με τα ΕΡ τους, με αυτό το άλμπουμ έρχονται κυριολεκτικά να βγάλουν νοκ-άουτ και τους πιο δύσπιστους! Δείχνουν πως όταν πραγματικά γουστάρεις να ροκάρεις, μπορείς να το κάνεις πάρα πολύ απλά, δημιουργώντας απλές μελωδίες και solos που κυριολεκτικά σε φτιάχνουν! Δεν χρειάζεται λοιπόν πολύ σκέψη. Πατάς το repeat και ξαναζείς τη μαγεία!
Κείμενο : Γιώργος Παρδάλης
