Μετρώντας σχεδόν 20 χρόνια ύπαρξης και έχοντας κυκλοφορήσει 3 εξαιρετικούς δίσκους (Power Within-2001, Nightbreed-2003, Warfair-2005) καθώς και ένα demo στα πρώτα τους βήματα (The Ivory Tower-1998) οι Wolfcry επανέρχονται στο προσκήνιο έπειτα από 5ετή απουσία με το τέταρτο-αριθμός ρεκόρ για ελληνική μπάντα-album τους Glorious.
Ο δίσκος ανοίγει με το επιβλητικό God Of Deception, το οποίο και επιλέχθηκε για το πρώτο video clip της μπάντας. Γρήγορο και δυνατό heavy/power δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφισβήτηση της συνθετικής ή εκτελεστικής δεινότητας τους. Συνέχεια με άκρως εμπνευσμένες συνθέσεις-ιδανικά ενορχηστρωμένες-με μεγάλη ποικιλία στα φωνητικά και εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες με τα πλήκτρα να συνοδεύουν διακριτικά. Όμορφες και συνάμα δυνατές μελωδίες(Fadin’ Visions) δίνουν τη σκυτάλη σε επιθετικά riff (Payback Time). Άλλοτε τρελαμένοι ρυθμοί και άλλοτε πεσμένες ταχύτητες με το επικό στοιχείο να κυριαρχεί στο δίσκο(God Of Deception,Holocaust Of Nothing,I The Sinner) χωρίς αυτό να σημαίνει πως η μουσική τους κινείται σε στενά πλαίσια δίχως εξέλιξη. Σταθερή αξία τα φοβερά ρεφρέν, τα riff που σου κολλάνε στο μυαλό καθώς και τα επικά-ομαδικά backup vocals. Αν και είναι αρκετά δύσκολο να διαλέξω ή να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι μέσα από αυτό το album, μιας και δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο περιττό ανάμεσα σε αυτό το δημιούργημα, ίσως να διάλεγα το I, The Sinner καθώς πιστεύω τους πάει ένα σκαλί πιο πάνω συνθετικά συνδυάζοντας άψογα τα μουσικά μονοπάτια που κινείται η μπάντα.
Σε σχέση με τον προκάτοχο του (Warfair) είναι αισθητή η μείωση των πλήκτρων, τα οποία συμβάλουν καθοριστικά σε κάποια σημεία(βλ.I, The Sinner, Face The Fear) αλλά χωρίς να ηγούνται των συνθέσεων. Υπάρχει εξέλιξη όσον αφορά στα τύμπανα (ταχύτητα, αλλαγές) αλλά ιδιαίτερα στην φωνή. Μια φωνή που γίνεται οικεία (κατά έναν περίεργο τρόπο) από το πρώτο άκουσμα, μελωδική και ταυτόχρονα επιθετική με μεγάλο εύρος και δυνατότητες. Ιδιαίτερη αναφορά όμως πρέπει να γίνει στον κιθαριστικό τομέα καθώς υπεύθυνος για την εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει είναι ο γνωστός “βετεράνος” της σκηνής Ηλίας Κόσκορης (Dark Nova) ο οποίος αποτελεί σταθερό μέλος της μπάντας σχεδόν τα 3 τελευταία χρόνια και αυτή είναι η πρώτη-και πολύ επιτυχημένη-δισκογραφική συμμετοχή του ως μέλος των Wolfcry.
Χωρίς λοιπόν να αναπαράγουν τον εαυτό τους, οι Wolfcry έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν δικό τους ήχο προσφέροντας πάντα κάτι διαφορετικό. Ίσως σε αυτό να έχουν βοηθήσει και οι αλλαγές που έχουν γίνει στο line up τα τελευταία χρόνια, εκτός από την αγάπη των μελών και την αφοσίωση τους σε αυτό που κάνουν. Κλισέ ατάκα μεν αλλά σίγουρα δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από αντίστοιχες ξένες σκηνές. Μάλλον να παραδώσουν μαθήματα, θα έλεγα εγώ. Να σημειωθεί ότι το mastering του δίσκου έγινε από τον Tommy Hansen (Helloween, Pretty Maids, Heaven’s Gate) στα Jailhouse Studios. Κάτι που ανεβάζει εκτός από τον πήχη της ελληνικής σκηνής και τις προσδοκίες των οπαδών του group για το μέλλον. Πέρασαν χρόνια από την τελευταία τους δουλειά αλλά τώρα αν λάβουμε υπόψη το Glorious αλλά και τα συνεχή live ένα πράγμα μόνο μένει να πω….The Pact Is Back…
Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης
