Στο άκουσα της είδησης και μόνο για νέο δίσκο από τους Pavlov’s Dog ένα ευχάριστο συναίσθημα με κατέκλυσε. Σαφώς και δεν ήξερα τι να περιμένω από το μεγάλο αυτό συγκρότημα 20 χρόνια μετά την τελευταία τους κυκλοφορία. Ώσπου πήρα το album, με τον περίεργο τίτλο «The Adventures Of Echo & Boo And Assorted Small Tails», στα χέρια μου.
Αρχικά να πω στους οπαδούς τους να μην περιμένουν μεγαλεία τύπου Pampered Menial (1975) ούτε prog/rock τύπου At The Sound Of The Bell (1976).Οι εναπομείναντες από την αρχική σύνθεση David Surkamp (vocals-guitars) και Mike Safron (drums) έχοντας ρίξει αισθητά τις ταχύτητες αλλά και τη δύναμη των 70’s μας προσφέρουν ένα δίσκο ήρεμο, ταξιδιάρικο και αρκετά ευχάριστο στην ακρόαση. Δίχως να προσπαθούν να αποδείξουν κάτι εν έτει 2010 (δεν χρειάζεται άλλωστε) και χρησιμοποιώντας λιγότερα όργανα από τότε καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν πολύ καλό δίσκο με βασικό συνθέτη τον David Surkamp.
Στα του album έχουμε συνθέσεις που κινούνται σε jazz/rock μονοπάτια με αρκετά folk στοιχεία. Πιάνο και βιολί μαζί με ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες συνοδεύουν τη μαγική φωνή του Surkamp και όλα μαζί ξεφυλλίζουν τις πολύχρωμες σελίδες του παραμυθιού που λέγεται Echo & Boo. Υπάρχουν τραγούδια ερωτικά, νοσταλγικά, πατριωτικά και άλλα χαλαρωτικά (με ένα καλό whiskey στο σαλόνι ας πούμε…). Ο λυρισμός και οι υπέροχες μελωδίες υφίστανται ακόμα .Συνθέσεις που ακούγονται σαν να γράφτηκαν τότε και έμειναν καλά φυλαγμένες στο μπαούλο των Pavlov’s Dog τόσα χρόνια. Μόνο η ημερομηνία κυκλοφορίας μαρτυρά καινούριο δίσκο ενώ η αισθητική του Film Noir,που πάντα είχαν, έχει μείνει ίδια και απαράλλαχτη. Μέσα στα κομμάτια συναντούμε και μια επανεκτέλεση του I Love You Still από τον δίσκο Third (1977) την οποία, αν και προτιμώ την αυθεντική, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα.
Όσον αφορά τη φωνή, που πολλοί θα αναρωτιούνται, είναι σε εξαιρετικά επίπεδα. Ήρεμη, ρομαντική, αισθαντική και «εύθραυστη» όπως τότε. Ο ιθύνων νους των Pavlov’s Dog, David Surkamp, «το έχει» ακόμα. Μπορεί να μεταδώσει συναισθήματα, να σε κάνει να νιώσεις κάθε νότα που ακούς, να σε συνεπάρει, να σε λυτρώσει.
Πρόκειται λοιπόν για μια πολύ καλή δουλειά με όμορφες συνθέσεις και πολύ καλές ενορχηστρώσεις (δυνατό σημείο του group από τις πρώτες μέρες). Χωρίς να έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και χωρίς να σέρνονται σαν περιπλανώμενο τσίρκο γελοιοποιώντας τη δόξα των 70’s (ευτυχώς!!!), οι Pavlov’s Dog δηλώνουν παρόντες μετά από τόσα χρόνια χαρίζοντας μας ένα υπέροχο ακουστικό δημιούργημα.
Για τους ήδη μυημένους στους ήχους της μπάντας από το St. Louis του Missouri επενδύστε άφοβα. Για όσους δεν έχουν επαφή με τους Pavlov’s Dog καλό θα ήταν να ξεκινήσουν από τα βασικά (βλ. Pampered Μenial-δίσκος μνημείο) για να καταλάβουν τι γίνεται και βλέπουμε…
Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης
Κείμενο : Αντώνης Κοντογιάννης
