Εδώ και εκατοντάδες χρόνια, είθισται την ημέρα των Χριστουγέννων τα δώρα να τοποθετούνται, είτε κάτω από έλατα στολισμένα με λαμπερές μπαλίτσες, γιρλάντες και πολύχρωμα φωτάκια, είτε μέσα σε κρεμασμένες γιορτινές κάλτσες. Η ανακοίνωση πως οι Gorillaz θα επιχειρούσαν να αφήσουν διαθέσιμο ένα νέο άλμπουμ μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους κατά την ημέρα των Χριστουγέννων, ήταν αναμφισβήτητα ένας πρωτότυπος τρόπος για να κάνει κάποιος ένα δώρο προς τους φίλους του συγκροτήματος…
Έτσι λοιπόν διατέθηκε online με τίτλο ‘’The Fall’’. Ένας τίτλος που σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ίδιοι, έχει να κάνει με την εποχή στην οποία αυτό δημιουργήθηκε – Το φθινόπωρο , κατά την διάρκεια της περιοδείας τους στην Β. Αμερική. Ένας σημαντικός παράγοντας που με έκανε να ασχοληθώ με αυτό τον δίσκο , είχε να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο αυτός ηχογραφήθηκε. Μέσω ενός I-pad . Πιθανόν αυτό να μην αποτελεί και πολύ μεγάλη έκπληξη καθώς η τεχνολογία πλέον εξελίσσεται ραγδαία με ρυθμούς που, πλέον εντυπωσιάζουν αλλά πιθανόν και να προβληματίζουν. Εξαρτάται από την σκοπιά που θα το δεις κανείς. Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει από μουσικής πλευράς.
Το άλμπουμ ξεκινά με το ‘’Phoner To Arizona’’. Ένα ηλεκτρονικό κομμάτι με εμφανές το γνωστό καρτουνίστικο ύφος των Gorillaz. Ακολουθεί διαδοχικά το ‘’Revolving Doors ‘’. Ένα ομολογουμένως όμορφο chill-out κομμάτι με τη συνοδεία μιας ακουστικής κιθάρας και την φωνή του Damon Albarn, να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο δίνοντας μια ταξιδιάρικη διάθεση. Ίσως αυτό να μην απέχει και πολύ από τον τρόπο που αυτό δημιουργήθηκε, καθώς θυμίζω πως όλος ο δίσκος δημιουργήθηκε στον δρόμο, κατά την διάρκεια της αμερικάνικης περιοδείας τους. Συνεχίζουμε με το ‘’Hillbilly Man’’ το οποίο ξεκινά και αυτό κιθαριστικά μέσα στο πρώτο λεπτό της διάρκειας του για να καταλήξει ως μια ηλεκτρονική διαδοχή από λούπες για τα υπόλοιπα 2.50’ που απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση του. 4ο κομμάτι , είναι το διάρκειας μόλις 2 λεπτών ‘’Detroit’’ συνεχίζοντας με ηλεκτρονική και χορευτική διάθεση, ένα κομμάτι που μοιάζει σαν να βγήκε από παλιό βιντεοπαιχνίδι .
Ακολουθούν τα ‘’Shy- Town ‘’, ‘’Little Pink Plastic Bags’’, ‘’The Joplin Spider’’ ,‘’ The Parish Space-Dust’’ και ‘’The Snake In Dallas’’ με ηλεκτρονικούς και trip-hop ήχους και έντονη πειραματική διάθεση, ιδιαίτερα στο 3ο από αυτά. Αμέσως μετά ,έρχονται στη σειρά το πολύ όμορφο μελωδικά ‘’Amarillo’’, το οποίο δημιουργήθηκε όπως αναφέρεται στο booklet , στο ομώνυμο μέρος, το επίσης πειραματικό ‘’The Speak It Mountains’’ και το ορχηστρικό ‘’Aspen Forest’’ , του οποίου το sample που μοιάζει με τον ήχο που κάνουν τα κινητά όταν παρεμβάλουν κάπου, προσωπικά με χάλασε… Τέλος πάντων. Κάνοντας μια στάση στο Phoenix, δημιουργείται και το επόμενο κομμάτι που ακολουθεί στο track-list παρέα με ένα γνώριμο των Gorillaz, από το ‘’Plastic Beach’’. Ο λόγος για τον Bobby Womack, μόνο που αυτή την φορά τραγουδάει με μια πιο blues διάθεση, με τη συνοδεία μιας ακουστικής κιθάρας και με μικρές παρεμβάσεις από synthesizer. Ένα όμορφο κομμάτι που μπορεί να σταθεί και μόνο του μέσα στο δίσκο. Το άλμπουμ κλείνει με τα ‘’California & The Slipping of the Sun’’ και ‘’Seattle Yodel’’.
Αν εκλάβουμε το δίσκο αυτό ως πειραματικό και δεν πέσουμε στην παγίδα να το συγκρίνουμε με τις προηγούμενες δουλειές των Gorillaz, μπορώ να πω πως πρόκειται για μια καλή προσπάθεια, που δεν έχει να κάνει με ένα δίσκο για όλες τις ώρες. Ο τρόπος που φαίνεται πως θέλει να παρουσιαστεί , μοιάζει σαν μια εξιστόρηση του πως πέρασε το συγκρότημα τον καιρό εκείνο όπου περιόδευε στην Β. Αμερική , καθώς όλα τα κομμάτια παρουσιάζονται με βάση ημερολογιακή και η διαδοχή τους είναι συνεχής. Επίσης σύμφωνα με όσα έχουν ειπωθεί από τους ίδιους τους Gorillaz, θα περάσει αρκετός χρόνος μέχρι να κυκλοφορήσουν ξανά κάποιο νέο υλικό. Το παρόν διατίθεται εντελώς δωρεάν μέσω της ιστοσελίδας τους, οπότε αν ενδιαφέρεστε και δεν φοβάστε μη χαραμίσετε τα 100 MB που θα πιάσει σε χώρο από το σκληρό σας, τότε θα σας το συνιστούσα.
Κείμενο : Πέτρος Μελίδης
