Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Mogwai : Hardcore Will Never Die, But You Will


Οι Mogwai εδώ και χρόνια μένουν πιστοί στο pοst-rock είδος που αποφάσισαν ν' ακολουθήσουν. Έτσι και ο νέος δίσκος κυμαίνεται σε κλασσικούς Mogwai ήχους, με πολλές εναλλαγές στη διάθεση που μας προκαλεί. Στο Cover,  η εικόνα μιας μεγάλης πόλης , μέσα σε γκρίζα και σκούρα χρώματα σε συνδυασμό με τον τίτλο ήδη αρχίζουν να δημιουργούν μια χαοτική ατμόσφαιρα. Στα  53 λεπτά που εκτυλίσσεται η μουσική των Mogwai δεν θ' ακούσουμε κάτι που θα μας ξαφνιάσει. Μερικές φορές πιο σκληροί ήχοι metal, άλλες φορές  θυμίζουν electro και μερικοί τίτλοι που έρχονται σε αντίθεση με το περιεχόμενο τους. Πιο αναλυτικά:

 1.White Noise- θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα κλασσικότατο κομμάτι Mogwai, ήρεμο με κύριο στοιχείο τα πλήκτρα.
2.Mexican Grand Pix- Εδώ έχουμε διαφορετικό style, electro στοιχεία για αρχή και έντονο ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του κομματιού.
3.Rano Pano- Distort κιθάρες πάνω σε μια πολύ συγκεκριμένη ατμοσφαιρική μελωδία, που διατηρείται σε όλο το κομμάτι, άλλοτε πιο soft, άλλοτε πιο σκληρή.
4.Death Rays- πάλι ένα ήρεμο,  γαλήνιο και μελωδικό κομμάτι κυρίως με πλήκτρα.
5.San Pedro-Εδώ αλλάζει η διάθεση με δυνατά drums, πιο γρήγορο ρυθμό και distort κιθάρες, κάνοντας focus στη rock πλευρά τους.
6.Letters to the Metro- γεμάτος ήχος, το μπάσο δίνει μια ιδιαίτερη αίσθηση, ενώ πλήκτρα και κιθάρα εκτυλίσσονται πάνω σε αυτό.
7.George Square Thatcher-με αναφορά στα μέρη της πατρίδας τους(George Square είναι μια πλατεία στην Γλασκώβη), σε αυτό το κομμάτι έχουμε πάλι έντονο μπάσο, κιθάρες καθώς και φωνές.
8.How to be a Werewolf- χαλαρό κομμάτι με drums και κιθάρα στο ίδιο μοτίβο.
9.Too Ranging To Cheers-μελαγχολικό κομμάτι που από τη μέση και μετά αρχίζει να δυναμώνει
10.You're Lionel Richie-τελευταίο κομμάτι, και συνεχίζει στο ίδιο ύφος, αρχή με ατμοσφαιρικό ήχο, κάποιους στίχους και κάπως έτσι κλείνει ο δίσκος με πιο έντονο ήχο προς το τέλος του κομματιού.

Οι Mogwai σ' αυτό το album κυμάνθηκαν στους γνώριμους ήχους τους, προσθέτοντας μερικά διαφορετικά στοιχεία. Τα κομμάτια τους όπως είναι γνωστό είναι αρκετά μεγάλα σε διάρκεια(σ' αυτό το δίσκο 4-5 λεπτά το καθένα). Αν όμως σε κάποιον δεν έφτασαν τα 53 λεπτά, υπάρχει και Limited Edition του δίσκου με ένα track 23 λεπτών(!) με τίτλο “Music for a Forgotten Future (The Singing Mountain)” σαν μια καλλιτεχνική επέμβαση για τον επίσης Σκοτσέζο καλλιτέχνη Douglas Gordon.


Κείμενο : Β.Μ.